L’ETAT C’EST MOI

«Το κράτος είμαι εγώ» είπε ο Βασιλιάς Ήλιος, ο Λουδοβίκος ΙΔ΄ στη Γαλλία πριν τρεισήμισι αιώνες. Έμεινε στην ιστορία για τη φράση αυτή, που οφείλει να την πει ο καθένας μας σήμερα. Διότι όσο μπορούσε να αποφασίσει για το κράτος του τότε ο Λουδοβίκος, τόσο μπορεί να αποφασίσει σήμερα για το ελληνικό κράτος ο ελληνικός λαός.
Εμείς είμαστε η υπέρτατη εξουσία, κι όσο αδύναμος και να αισθάνεται ο καθένας, η συλλογική μας έκφραση αποφασίζει πια ανεμπόδιστα για το κράτος.

Το κράτος είναι ιδιοκτησία μας κι έχουμε όλα τα δικαιώματα του ιδιοκτήτη. Εμείς εκλέγουμε το διαχειριστή και τον εξουσιοδοτούμε να μας διοικήσει για τέσσερα χρόνια. Και τον ελέγχουμε μέσω τριακοσίων αντιπροσώπων μας.
Όσο και να φαίνονται θεωρητικά, όλα αυτά συμβαίνουν στην πράξη. Αλλά όπως θυμόμαστε κάθε τέσσερα χρόνια τα πραγματικά μας δικαιώματα, έτσι θυμόμαστε αραιά και πού τις υποχρεώσεις μας. Τις υπόλοιπες ώρες, μέρες, μήνες και χρόνια λησμονούμε την ιδιότητά μας και επιτρέπουμε να το κλέβουν ή το κλέβουμε και εμείς οι ίδιοι. Κλέβουμε την τσέπη μας και σπαταλάμε την κληρονομιά μας, λησμονώντας ότι εμείς είμαστε εκείνοι από τους οποίους θα λείψουν, όταν και όσα χρειαστούν. Όλοι ρωτάμε «τι θα δώσει ο πρωθυπουργός;» Ή απευθυνόμαστε στους υποψήφιους διαχειριστές λέγοντας: «Εσείς τι θα μας δώσετε;» Και λησμονούμε πάλι ότι όλα όσα μας δίνουν είναι απ’ την τσέπη μας και όχι από τη δική τους.
Οι νόμοι υπάρχουν, η δημοκρατία λειτουργεί. Φτάσαμε στο αδιέξοδο επειδή κοιτάζαμε αλλού, επειδή κάναμε τα στραβά μάτια.
Ήρθε ο καιρός να κοιτάξουμε σωστά τον καθρέφτη, να κάνουμε τις μανούβρες που πρέπει και να βγούμε από το αδιέξοδο, ακόμα κι αν χρειάζεται να σπρώξουμε το αυτοκίνητο με τα χέρια.

Θανάσης Μπαλαμότης